Aniele mój, ochroń mnie
Aniele mój bądź zawsze przymnie
Aniele mój chroń mnie od złego
Aniela mój ciemną nocą utul mnie
Aniel mój, nie opuszczaj mnie
Aniele mój ja nie chcę zostać tu sam
Proszę cię !!!
Ciemna noc, myślę o niej...
I po cichu mówię kocham cię...
Od pewnego czasu moja „poezja” staje się głucha na me uczucia nie wiem co się dzieję. Moje pióro samo pisze ja jauż nie panuje nad nim. Brak mi weny twórczej, może opuściła mnie moja Muza ?
Wnika we mnie...
Jest już głęboko...
Rozsadza mnie...
Błagam odejdź...
Policzę do pięciu i...
Znikam i już mnie tu nie ma...
PS: Wiem jest to bez sensowne, ale to jest wynik mojej poprzedniej notki(i komentarzy)
Sądzę że jestem, a może mnie nie ma.
Nie widzę siebie
Może nie istnieje
To moja dusza żyje, ja nie
Sądzę że już mnie tu nie ma, mój duch odszedł..
Nie istniej
Może już nie wrócę
Ale kocham te planetę i chcę żyć !
Trzymam się jakoś tylko kiedy jesteś blisko mnie
nie pozwól mi upaść
jeżeli zamknąłbym me oczy na zawsze czy złagodziłoby to ból?
czy mógłbym znowu oddychać
nie kontroluję się
jesteś jak narkotyk powstrzymujący mnie od śmierci
jestem kłamcą
ale wszystko co wiem
to to że ty jesteś jedynym powodem dla którego staram się...
Powiedz mi to...
....że mnie kochasz....
...lecz mnie nie odrzucaj...
....tonę...
...nie ma mnie...
....błądzę...
...gdzie jestem...
...znajdź mnie...
....idź...
...błądzę...
....jestem tam w sierodku...
...na końcu...
...mówię ci...
...znajdź mnie....
...lecz krzyczysz...
...to jest koniec...
...tonę we łzach